Durbar Square

Vanmorgen de excursie naar Durbar Square (Koningsplein). Dit was weer bijzonder interessant. De verschillende tempels, de duiven op het plein en daartussen ook enkele koeien en het huis waar de Kumari met haar familie woont. Ongeveer 40 jaar geleden las ik het verhaal over deze levende godin in een tijdschrift. Toen al vond ik het onrechtvaardig dat anderen over de toekomst van een klein meisje beslisten.

(Kumari is een Godin die woont in het lichaam van een jong meisje. Het meisje is afkomstig uit de Newar Shakya kaste, de kaste van de goudsmeden. De Kumuri woont in het lichaam van dit meisje, dit meisje is dus de Kumari, tot het meisje bloedt. Dat kan zijn door een verwonding, maar ten laatste door haar eerste menstruatie. En dan komt er een nieuwe Kumari.

Test: Maar hoe weet je nou wie die Kumari is. Welk meisje heeft deze Goding verkozen als tijdelijke woning? Welnu, daarvoor bestaat een test. Alle ouders die hopen dat de Kumari hun dochter gekozen heeft om haar lichaam tijdelijk te bewonen, brengen hun dochter (ongeveer drie jaar oud) naar de tempel.

Het kind blijft, samen met de andere kandidaten, een nacht in de tempel. En de priesters doen hun uiterste best de kinderen bang te maken. De Kumari is herkenbaar aan haar onverschrokkenheid. Ze is niet bang te maken.
Het meisje dat niet bang te maken is, is de Kumari. Ze is tot haar eerste verwonding waarbij ze bloedt, of tot haar eerste menstruatie, de levende Godin. En zo wordt ze ook behandeld. Ze gaat met haar ouders wonen in Kumari House. Ze mag niet gefotografeerd worden, behalve op de hoogtijdagen waarop ze in een draagstoel wordt rondgedragen.

Je kunt haar wel zien, als je geduld hebt. Je moet geduldig op de binnenplaats van haar huis wachten tot ze het verkiest voor het raam te verschijnen. Zwaar opgemaakt. Je kunt ook de gids die je naar de binnenplaats van haar huis gebracht heeft wat geld geven. Dat wil haar verschijnen wel eens bespoedigen.
De prijs: Vanuit Westers perspectief gezien is de prijs die dit verkozen kind betaalt voor een paar jaar Godin zijn, erg hoog, ook in haar latere leven. Hindoe-mannen geloven dat de man die trouwt met een ex-Kumari ten hoogste nog een half jaar zal leven. De ex-Kumari trouwt over het algemeen niet. Nog niet zo lang geleden heeft de Nepalese regering voor de ex-Kumari de enige sociale voorziening in Nepal in het leven geroepen: zij krijgt een levenslang pensioen.)

Nu nog steeds heb ik dat gevoel van onrechtvaardigheid dat anderen over het leven zo'n jong kind kunnen beslissen. Maar in Nepal denken ze daar anders over, men voelt het als een eer als hun kind hiervoor gekozen wordt. We hebben de huidige Kumari even gezien, ze is nu 8 jaar. We hebben begrepen dat zij en haar familie in hoog aanzien staan en financieel altijd een goed leven zullen hebben.

Daarna hebben we het Paleismuseum van de laatste koninklijke familie bezocht; kleding, foto's, meubels, sieraden etc. waren door het hele gebouw te zien. Er is in 2001 een vreselijke tragedie geweest; de kroonprins heeft bijna alle leden van de familie vermoord en ook zichzelf van het leven beroofd. De reden: Hij was boos op zijn ouders omdat die zijn keuze voor een echtgenote niet accepteerden. In 2008 besloot het Nepalese parlement voor afschaffing van de monarchie, waarmee het Koninkrijk Nepal overging in de Democratische Federale Republiek Nepal.

Helemaal boven in het gebouw konden we nog foto's maken van de hele stad. Op 1 van de foto's is in de verte de heuvel te zien van Swamyambunath (apentempel).

's Middag zijn we nog de stad in geweest om met onze laatste roepies souvenirs te kopen. 's Avonds om 6 uur moesten we klaar staan en de bus bracht ons naar een restaurant waar we een afscheidsdiner kregen aangeboden. Tevens was er muziek en Nepalese dans. Aan het eind werden enkele van onze groep op het podium gevraagd om met te dansen. We hebben ons goed vermaakt op deze laatste avond.